pp

pp
20042012

lunes, 19 de enero de 2015

Always by my side

Un año lleno de rencor, lagrimas, melancolía, añoros pero sobre todo un año de lecciones que dejan un resquicio a las sonrísas. Nunca estamos preparados para decir un verdadero adiós a alguien por quién habrías librado 1000 batallas, y aún así aprendí que no es nuestro lo que acabó esto para siempre. Comprendí que hay barreras a las que por mas que salte no voy a poder llegar ni tampoco se si al conseguirlo te vería de nuevo.. Adoro poder hablar de ti como si de un Dios se tratase y eso que soy atea, gracias por hacer que vea la vida des de otro punto de vista más firme y con entusiasmo, sólo entre nosotros quedan todas las lágrimas que derramé a tu lado y en tu ausencia, las veces que grité por que tenia que pasarte esto a ti. Y se que estarás orgulloso de ver cómo lo llevo todo. Te cuento que empecé a trabajar, y me fundi el dinero en regalos a mis amigos, se que no puedo comprar todo lo que han hecho por mi pero es una simple forma de decir que les estaré agradecida hasta el fin de mis dias. Comencé un curso nuevo, servidora para los mas peques, decoradora por hobby (bien lo sabes). De momento voy bien, y me enorgullece sacar buenas notas. Cambié de corte de pelo porque el largo era tuyo, me quité el flequi porque sabia lo que te gustaba y no estabas para verme.. Ahora está creciendo y cómo te dije un dia, llevo las puntas rosa! Cómo me gustaría ver tu cara.. Aquí va lo mas importante de este año cariño, mi hermana va a ser mamá, supongo que viste cómo me puse al enterarme, fue la única vez que lloré de alegria este año. Tiene un meloncete de barriga, aún no sabemos que será por mi parte espero que sea nene, y prometo que cuando le llegue la conciencia contarle que su tía vivió una historia de amor cómo en las películas, te lo presentaré e iremos a verte los sábados como siempre. Por otra parte te cuento, aunque tu ya lo sabrás, llegó alguien a mi vida, no puedo hablar de amor porqué no se si podré querer a alguien más, pero te hablo de compañero, de risa, carisma y protección. Recuerdas cuando hablamos de esto? Muy a tu pesar, y muy a pesar mío pero és como dictaste para mi, aunque no será como tú.. Y tampoco quiero que lo sea. Espero que te gustaran todas y cada una de las flores que te traje este año, el florista ya me conoce de sobra y siempre me pone las más frescas y bonitas para ti. Te sigo en cada estrella del cielo, y espero que seas el amo cómo fuiste en casa, te encantará saber que soy niña de tu madre y princesa de tu padre que me cuidan y me miman de distinta forma a ti pero amo cada caricia. Yo los cuido como tú querrías que de mi ya se encargaron suficiente. No sé si nos volveremos a ver es algo que cada día dudo más, pero como de costumbre ahí te van mis buenos días y un GRACIAS enhorme por todo lo que has hecho de mi a pesar de no estar. PD: París vino a nosotros, con bombones y una caja preciosa. Te quiero

domingo, 25 de mayo de 2014

Me negue

Me negue a aceptar que s'ha acabat realment, me negue rotundament. Se que has odiat sempre vore'm plorar eu se pero no puc més ja, se que no tornarás que s'ha acabat ja el patir, el estar pendent del mòbil per a que me contares com havies quedat en el mege. Se que no podré tornar a dirt-te que me cambies el puesto, que preferia infinitats de voltes més ser jo que tu. No sas com hem va caure el món al saber la notícia, encara no soc capaç de dir on estás, soles se dir quant te va passar aixó o solament quant t'enanares no vuic sentir ixa paraula mai. Mai havera pensat passar per ací, ni molt menos pensar fins l'últim moment que alguna cosa pasaria que faria que cambiara tot. Gràcies carinyo per tot, no se si me veus ni si me sens tots els dies contante coses i diguen-te lo molt de menos que te tire, i lo moltíssim que te vuic. Odie que me diguen que he de fer la meua vida seguir avant i parar de mirar arrere, simplement no puc. Qui podria? Se que per part teua com els teus pares estarieu molt contents de que fera la meua vida, pero saps? no dixe ni un minut de pensar en tu, aon estarás si hi haurà algo després si te tinc ací i veus el puesto que te guarde totes les nits en el meu llit. No m'imagine la vida al costat de ningú més per que te vuic a tu... Te vuic moltisim i pase lo que pase sempre vaig a estar esperante per que se que algún dia te tornaré a vore i entonses no me separarán de tu mai més. Gràcies per ferme la més afortunà del món per haver-te tingut en mi, per haver-me vuigut tantissim com jo a tu. Sempre amor sempre...

domingo, 16 de marzo de 2014

Grande lección

En tan pocos meses he visto más cosas que en 18 años. He comprendido el valor de una vida, el saber luchar y he comprendido mejor que una retirada a tiempo también es una victoria. Pensé que el día más duro de mi vida era el que te fuiste para no regresar, pero no... los días más duros son los que vienen con aquél adiós, entendiendo que aquél día no fue un mal sueño si no una cruda realidad. Con ello entendí bien el valor de la amistad, familia y demás. Hay quienes estuvieron sólo por estar y luego se olvidaron de mi existencia, y hay quienes me dejaron un poco después. Es impresionante que tengan que pasar cosas así para darte cuenta de quién si, quién no, y quién nunca. A pesar de ello lo agradezco con toda mi alma. Hoy se bien quién no me dejará nunca por poco tiempo que me conozcan, ellos si merecen mi sonrisa mis ganas, mi lucha diaria y por ellos haría muchísimas cosas. Hay gente por la que antes hubiese dado mi vida y por la que ahora no daría nada si de mi dependiera su vida, por decirlo de alguna manera es haber dedicado años de tu vida por la felicidad de alguien y que lo único que recibas sea indiferencia. ¿Y me pregunto, que tan curioso es el darte cuenta de tantas cosas sólo en momentos de dolor? no somos capaces de verlo sin tener que pasar estas cosas? muchos fueron los que me advirtieron, incluido tu.. puede que con esto sea diferente, que el dolor me haya cambiado, pero acepto como soy ahora y ya no por mi si no por ti que siempre quisiste que apostara por quién me quisiera y no por aquellos que decían quererme. Y por cruel que suene, malo o injusto, doy por quién por mi dió en mis peores momentos, quién no para mi está muerto, y no dónde estás tu por que se que sigues conmigo, si no de esos que mueren y nadie los recuerda.

sábado, 28 de diciembre de 2013

He pasado ocho meses de mi vida al lado de una persona con cáncer, lo he visto superar barreras que ni la persona más fuerte podría afrotar, he visto como se avergonzaba de no tener pelo, lo he visto caer en lo más fondo pero también levantarse y decir esto es lo que me ha tocado y lucharé por ello por estar junto a ti. Ahora parecr que ni la mayor de las plegarias puedan acabar con tanto sufrimiento, que nadie pueda quitarte de encima el dolor y poder una vez más seguir siendo tú mismo. Quiero decir que he pasado los ocho meses más bonitos de mi vida, he sufrido he llorado pero también he sido muy feliz. Y es que nunca sabes que te deparará el destino nunca sabes lo fuerte que eres hasta que ser fuerte se convierte en tu única opción, doy gracias por dejarme entrar en tu vida, por intentar pese a todos los obstaculos que el camino nos ponía hacerte feliz tanto tiempo como el que me dejaron hacerlo. Quería darte las gracias por haberme hecho sentir especial por enseñarme que el camino no es duro si tienes valor, fuerzas y ganas para superarlo todo. Ahora que te veo marchar, que siento tan cerca tu despedida quisiera que supieras que nunca me importó verte sin pelo, con muletas o con la silla de ruedas, porque mi única intención era quererte y hacer de esto algo que con el tiempo nos pudiéramos reir he luchado contigo he sacado fuerzas de donde ya no tenía por sonreír y que no me vieras mal. Esta batalla la perdimos tú y yo contigo pero sé desde lo más profundo de mi alma que esto no acaba aquí, que algún día volveremos a vernos y entonces nunca me separaré de ti.

domingo, 15 de diciembre de 2013

Todo lo que soy hoy es por ti

Saber que no puedes hacer nada, que darías todo porque esto terminara, por verlo feliz y a ti junto a él. No sabes todo lo que quema el saber que pese a lo avanzado que está todo no sea suficiente. Son tantas cantidades de promesas que tengo guardadas junto a ti, tantos sueños que cumplir solo a tu lado, solo junto a ti... Que no lo quiero con nadie más que te quiero a ti solo y siento con toda mi alma todas las veces que nos he echo llorar a los dos, de verdad que lo siento. Sabes de sobra que eres lo más grande de mi vida y lo serás siempre, que pienso estar siempre a tu lado y lo ver juntos como todo esto va a terminar pronto, contra viento y marea contigo y por ti. Por todo lo que me has enseñado, porque las grandes personas se hacen y tú lo eres, eres enorme.

miércoles, 20 de noviembre de 2013

COMPROMETIDA

Empezó siendo algo inesperado, arriesgado y muy precipitado. Puedo decir que tal vez estuve loca al dejarlo todo por ti pero, te ganaste mi confianza... Y aquí me ves casi siete meses más tarde hablando de ti,de nosotros de lo vivido hasta hoy. Sabes cada una de as cosas malas que he hecho, de lo que perdí por estúpida y lo que se perdieron de mi por ignorantes, cada día prometes quererme hasta que seamos viejos, prometes tener 500000 bebés conmigo, casarme aun que tú lo veas una tontería pero que sólo por hacerme feliz lo harías. Y que te prometieras conmigo aquél día en que me regalaste el anillo ya fue extremadamente especial, me encanta que me repitas mil veces lo muchísimo que me quieres y lo celoso que te pones cuando te cuento algo y es que no me puedo creer que lleve ya casi siete meses contigo de echo, no se si algún día podré creérmelo realmente que he encontrado a un HOMBRE COMPLETO que me respeta, me cuida, me mima, me quiere, me ama y se ha comprometido conmigo!!!!!!!!!! si, estoy totalmente centrada en un chico y eso si que es díficil de creer.

martes, 24 de septiembre de 2013

Eres un cielo por llevarme hasta las nubes

Empecé entendiendo que el pilar básico de una relación es la confianza, que sin ella la relación se basa en nada. Entendí que las palabras son muy fáciles de decir pero a la hora de la verdad muy pocos las cumplen. Fui el juguete de algunos, como forma de entretenerse, poro también fui princesa de uno, no puedo culpar a nadie de nada ya que la culpa fue mía y sólo mía por confiar en palabras y no en acciones. No pensé ser nunca la princesa de otra persona, ser su mitad, la persona que le complementa, pero lo soy... Todo es perfecto, no tengo miedo ni dudas ni siquiera nada que reprocharte, confío en ti como tú lo haces conmigo pero también se que todo no es perfecto que hay algo que impide muchas cosas, unas que se pueden hacer con el tiempo y otras que son por necesidad. Yo no estoy acostumbrada a esto y espero que me entiendas cuando esté cabizbaja, se que tendremos todo el tiempo del mundo para irnos a París, pasear, ir a la playa, patinar sobre hielo, echar a correr y que me persigas si... son pequeñas cosas que dentro de una relación son detalles importantes por insignificantes que parecen. Se que no te voy a dejar solo en esto como bien se que tu tampoco lo harías, que voy a estar ahí de forma permanente pero a veces siento que me rompo, que todo me supera, que no puedo terminar de ser yo por que no puedo hacer muchas cosas contigo. Por otra parte detesto que pienses que no estoy a gusto por pasarme los findes en tu casa y no salir, sabes demasiado bien que mientras esté a tu lado en el sitio que sea y como sea voy a estar a gusto así que quítate esa estúpida idea de tu cabeza y piensa que si estoy en lo bueno estaré en lo malo. ¿Y que si tengo miedo? como no podría tenerlo? es imposible evitar pensar tantas cosas... Sólo quiero que esto termine, que seas mío en todos los sentidos que esto sea algo de lo que nos podamos reír en un tiempo, que digamos: ¿recuerdas cuando? Por que lo se, por que se que va a salir bien, y como tú dices vas a ser el Papá de mis hijos, y vas a casarte con tu rubia estúpida. Te quiero por encima de cualquier pero, que eres un cielo por llevarme hasta las nubes, siempre tuya, siempre mío.